ایالات متحده در نتیجه فروش و اشتغال در آن بخش کاهش یافت. یران دارای تاریخ غنی نساجی است. باستان شناسان می توانند قدمت تولید نساجی این کشور را حداقل به 6500 سال قبل برسانند.
در آن سال‌های اولیه، ایران ملیله‌ها و فرش‌هایی را برای بازارهای داخلی و بین‌المللی تولید می‌کرد که به‌ویژه به دلیل طرح‌ها و رنگهای پیچیده‌شان شهرت داشتند.
پارچه فاستونی ایرانی در بین مردم کشور ها به عنوان پارچه ای با کیفیت ودر رنگهای متنوع شناخته شده است.
پارچه های ایرانی تا به امروز یکی از زیباترین و خوش تراش ترین پارچه ها در جهان به شمار می روند. بسیاری نیز به عنوان آثار هنری در نظر گرفته می شوند و در موزه ها و مجموعه های خصوصی به نمایش گذاشته می شوند.
صنعت نساجی نه تنها بخش مهمی از تاریخ و فرهنگ ایران است، بلکه نقش کلیدی در اقتصاد کشور دارد. ایران سی و ششمین صادرکننده بزرگ محصولات نساجی در جهان است.
امروزه این صنعت 13 درصد از کل مشاغل صنعتی در ایران را تشکیل می دهد که بیشتر آنها در تولید فرش متمرکز شده اند.شرکت های ایرانی طیف وسیعی از محصولات نساجی از جمله فرش، پتو، بافتنی و پارچه را با استفاده از فرآیندهایی مانند رنگرزی، بافندگی، ریسندگی و چاپ تولید می کنند.
اکثر پارچه ها با پنبه تولید داخل تهیه می شوند، اگرچه در سال های اخیر واردات پنبه افزایش یافته است. این هزینه کم تامین مواد، مزیت نسبی را در تولید نساجی برای کشور فراهم می کند. مزیت دیگر این صنعت، هزینه کم نیروی کار است.
مطالعه ای که در سال 2011 در مجله ایرانی اکونومیک ریویو منتشر شد، نشان داد که دستمزد کارگران در صنعت نساجی بیش از 7 درصد کمتر از متوسط دستمزد سایر صنایع است.
تا حدی به دلیل این مزایا و همچنین اشتهای زیاد برای فرش ایرانی در سراسر جهان، ایران یکی از تولیدکنندگان و صادرکنندگان عمده فرش است و در سال 2015 بیش از 300 میلیون دلار از صادرات به دست آورد.
اما این صنعت بدون چالش نیست. ماشین آلات قدیمی و وابستگی به واردات ماشین آلات و تکنولوژی خارجی باعث شد که صنعت در طول قرن بیستم آسیب ببیند. این کشور پس از انقلاب ایران نیز شاهد کاهش چشمگیر سرمایه گذاری خارجی بود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.